-
1 pobić się
сов.подра́ться -
2 pobić\ się
сов. подраться -
3 pobić się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pobić się
-
4 pobić się
[побічь шіĕ]v.dk -
5 pobić się
побитися -
6 pobić
pobić rekord einen Rekord brechen;pobić się sich schlagen, sich prügelnbić po twarzy ins Gesicht schlagen;bić k-o jemanden zusammenschlagen;bić do krwi k-o jemanden blutig schlagen;bić na głowę (I) weit übertreffen (an D);bić wszystkie rekordy fam. den Vogel abschießen;bić się sich schlagen; sich prügeln; < ubić> śmietanę schlagen; świnie, drób schlachten; < wybić> monety prägen; zegar schlagen;bić (uderzać) schlagen (I mit D); serce klopfen, schlagen; dzwon läuten; źródło sprudeln; działo schießen;bić brawo Beifall klatschen;bić na alarm Alarm schlagen;to bije w oczy das sticht ins Auge;bije od niego radość er strahlt Freude aus;bije od niej spokój sie strahlt Ruhe aus;bić się z myślami grübeln, hin und her überlegen;bić się w piersi fig sich an die Brust schlagen -
7 pobić
1. -biję, -bijesz; vb od pobijać 2.* * *pf.1. zob. pobijać.2. (= zwyciężyć) defeat, beat; pobić kogoś na głowę smash sb; pobić kogoś jego własną bronią defeat sb with his own weapon, shoot sb with his own gun, give sb a taste l. dose of their own medicine; pobić rekord break the record.3. (= zbić kogoś dotkliwie) beat up.pf.have a fight.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pobić
-
8 pobić
1. vt pf 2. vr: pobić sięsich prügeln, handgemein werden -
9 pobić po·bić
-biję, -bijesz1. vt1) (w walce) to defeat2) [kogoś] to beat up2.pobić się vr pf to have a fightpobić (pf) kogoś na kwaśne jabłko pot — to beat sb to a pulp
-
10 pobi|ć
pf (pobiję) Ⅰ vt 1. (poturbować) to batter, to beat [sb] up, to beat up- pobili go do nieprzytomności he was beaten a. battered unconscious- pobili go na śmierć he was battered a. beaten to death- został pobity kijem golfowym he was beaten with a golf club- będzie odpowiadał przed sądem za pobicie żony he’s being taken to court for battering his wife- deszcz/grad pobił zboże rain/hail destroyed the crop2. (zwyciężyć) to defeat- pobić nieprzyjaciela a. wroga to defeat the enemy- nasz tenisista pobił wszystkich przeciwników i wygrał turniej our tennis-player defeated all his opponents and won the tournament- pobić rekord to beat a. break a record- pobić kogoś jego własną bronią to beat sb at their own gameⅡ pobić się to fight, to have a fight- chłopcy pobili się o dziewczynę/rower the boys had a fight over a girl/bike- bracia pobili się o to, kto a. który z nich pierwszy zagra w nową grę komputerową the brothers had a fight over which of them would play the new computer game first- kibice gospodarzy pobili się z kibicami gości the fans of the home team got into a fight with those of the visiting teamThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pobi|ć
-
11 dreschen
-
12 poszarp|ać
pf (poszarpię) Ⅰ vt 1. (podrzeć) to tear, to rip- pies poszarpał obicie mebli the dog ripped the upholstery- ze złości poszarpał gazetę na strzępy he tore the newspaper to pieces in a fury ⇒ szarpać2. (poranić) to rip, to maul- wilki poszarpały zająca the wolves tore at the hare, the wolves ripped the hare apart a. to shreds- odłamek pocisku poszarpał mu stopę a fragment of a bullet ripped his foot3. pot. (potarmosić) to yank pot.- poszarpał dziewczynkę za warkocz he gave the girl’s pigtail a yankⅡ poszarpać się 1. (podrzeć się) to get torn- bielizna poszarpała się nam w pralce the linen got ripped in the washing machine2. (poszamotać się) to thrash around- ryba poszarpała się jeszcze chwilę w sieci the fish thrashed (about) in the net for another while3. (pobić się) pot. to have a dust-up pot., to have a punch-up GB pot.- poszarpał się z bratem he had a punch-up with his brotherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poszarp|ać
-
13 wytłuc
(-kę, -czesz); vt perf(pot: pozabijać) to wipe out (pot)* * *pf.1. zob. wytłukiwać.2. pot. (= zbić kogoś) beat sb up, give sb a thrashing.3. pot. (= zamordować) kill off, murder.pf.1. (= stłuc się doszczętnie) get broken; wszystkie talerze się wytłukły all the plates got broken.2. pot. (= pozabijać się) wipe out.3. pot. (= pobić się z wieloma) beat sb up, give sb a thrashing.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytłuc
-
14 pogry|źć
pf (pogryzę, pogryziesz, pogryzł, pogryzła, pogryźli) Ⅰ vt 1. (pokaleczyć) [osoba, pies, owad] to bite; (zniszczyć) [dziecko, pies] to chew- pogryzły mnie komary I was bitten by mosquitoes- byłem cały pogryziony I was bitten all over- chłopiec pogryziony przez psa a boy bitten by a dog- pogryzł sobie wargi do krwi he bit his lips till they bled- mój pies pogryzł nogę od stołu my dog chewed a table leg2. (rozdrobnić) to chew [jedzenie, mięso]- dobrze pogryź przed połknięciem chew it well before swallowingⅡ pogryźć się 1. (pobić się) [psy] to fight- psy pogryzły się o kość the dogs fought over a bone2. pot. (pokłócić się) to fall out (z kimś with sb)- znowu się o coś pogryźli they fell out over something againThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pogry|źć
-
15 подраться
wziąć się za czuby, pobić się, ( о птицах) poczubić się, potłuc się -
16 brawl
-
17 wytłu|c
pf — wytłu|kiwać impf (wytłukę, wytłuczesz, wytłucze, wytłukł, wytłukła, wytłukli — wytłukuję) Ⅰ vt 1. (wybić) to smash, to break [szybę, lustro] 2. (potłuc) to smash [naczynia] 3. (połamać) to crush- grad wytłukł zboże hailstones crushed the crops4. pot. (zbić) to give [sb] a thrashing 5. pot. (zabić wielu) to kill off Ⅱ wytłuc się 1. (zabić jeden drugiego) to wipe one another out 2. (zostać rozbitym) to get broken 3. (pobić się z wieloma) to beat [sb] upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytłu|c
-
18 побитися
pobytysjaдієсл. -
19 break
[breɪk] 1. pt broke, pp broken, vtPhrasal Verbs:- break in- break up2. vicrockery, glass tłuc się (stłuc się perf), rozbijać się (rozbić się perf); weather przełamywać się (przełamać się perf); storm zrywać się (zerwać się perf); story, news wychodzić (wyjść perf) na jaw3. nthe day was about to break when … — świtało, gdy …
to break the news to sb — przekazywać (przekazać perf) komuś (złą) wiadomość
to break even — wychodzić (wyjść perf) na czysto or na zero
to break with sb — zrywać (zerwać perf) z kimś
to break open — door wyważać (wyważyć perf); safe otwierać (otworzyć perf)
to take a break — ( for a few minutes) robić (zrobić perf) sobie przerwę; ( have a holiday) brać (wziąć perf) wolne
* * *[breik] 1. past tense - broke; verb1) (to divide into two or more parts (by force).) łamać2) ((usually with off/away) to separate (a part) from the whole (by force).) odłamać3) (to make or become unusable.) rozbić, zepsuć (się)4) (to go against, or not act according to (the law etc): He broke his appointment at the last minute.) zerwać, nie dotrzymać5) (to do better than (a sporting etc record).) pobić6) (to interrupt: She broke her journey in London.) przerwać7) (to put an end to: He broke the silence.) skończyć, przerwać8) (to make or become known: They gently broke the news of his death to his wife.) przekazać, wyjść na jaw9) ((of a boy's voice) to fall in pitch.) załamywać się10) (to soften the effect of (a fall, the force of the wind etc).) osłabić11) (to begin: The storm broke before they reached shelter.) zaczynać się2. noun1) (a pause: a break in the conversation.) przerwa2) (a change: a break in the weather.) zmiana3) (an opening.) wyrwa, przerwa4) (a chance or piece of (good or bad) luck: This is your big break.) szansa•3. noun((usually in plural) something likely to break.) rzeczy łatwo tłukące się- breakage- breaker
- breakdown
- break-in
- breakneck
- breakout
- breakthrough
- breakwater
- break away
- break down
- break into
- break in
- break loose
- break off
- break out
- break out in
- break the ice
- break up
- make a break for it -
20 głowa
сущ.• атаман• башка• вождь• глава• голова• головка• заглавие• лидер• название• начальник• обух• предводитель• руководитель• ум• шеф* * *głow|a♀, мн. Р. głów 1. голова;ból \głoway головная боль;
od stóp do głów с головы до ног;2. голова, ум ♂;ciasna \głowa ограниченный ум; otwarta \głowa светлая голова; tęga \głowa умная голова;
3. глава;руководитель ♂;\głowa
rodziny глава семьи; \głowa państwa глава государства;4. голова (предмет шаровидной или конусообразной формы);\głowa sera головка сыру; \głowa kapusty кочан капусты; \głowa komety астр. голова кометы; ● w \głowaach в головах, в изголовье; urwanie \głowaу суета, беготня, неразбериха; zawracanie \głowaу морока; чепуха, ерунда; na \głowaę ludności на душу населения; marzenie ściętej \głowaу несбыточная мечта; безнадёжное дело; kłaść w \głowaę вбивать в голову; kłaść łopatą do \głowaу разжёвывать и в рот класть; kręcić \głowaą шевелить мозгами, раскидывать умом; mieć dobrze (olej) w \głowaie быть толковым, быть с головой; mieć \głowaę na karku иметь голову на плечах; nadstawiać \głowaę (\głoway) рисковать головой;
coś nie mieści się w \głowaie уму непостижимо что-л., трудно поверить во что-л.;pobić na \głowaę а) разбить наголову;
б) (zakasować) превзойти, затмить;pójść (skoczyć) po rozum do \głoway пораскинуть умом, подумать; догадаться;
przerastać (przewyższać) kogoś o \głowaę быть на голову выше кого-л.;stawać na \głowaie a) из кожи вон лезть;
б) (swawolić) ходить на голове;ukręcić \głowaę czemuś ликвидировать, прекратить что-л.; замять что-л.;zachodzić w \głowaę ломать себе голову;
zmyć komuś \głowaę вымыть (намылить) голову кому-л.;\głowa do góry! выше голову!, не унывай!;
kto nie ma w \głowaie, musi mieć w nogach посл. дурная голова ногам покоя не даёт+2. rozum 3. kierownik, zwierzchnik
* * *ж, мн Р głów1) голова́ból głowy — головна́я боль
od stóp do głów — с головы́ до ног
2) голова́, ум mciasna głowa — ограни́ченный ум
otwarta głowa — све́тлая голова́
tęga głowa — у́мная голова́
3) глава́; руководи́тель mgłowa rodziny — глава́ семьи́
głowa państwa — глава́ госуда́рства
4) голова́ ( предмет шаровидной или конусообразной формы)głowa sera — голо́вка сы́ру
głowa kapusty — коча́н капу́сты
głowa komety — астр. голова́ коме́ты
•- urwanie głowy
- zawracanie głowy
- na głowę ludności - mieć dobrze w głowie
- mieć olej w głowie
- mieć głowę na karku - pobić na głowę
- pójść po rozum do głowy
- skoczyć po rozum do głowy
- przerastać kogoś o głowę
- przewyższać kogoś o głowę
- stawać na głowie
- ukręcić głowę czemuś
- zachodzić w głowę - kto nie ma w głowie
- musi mieć w nogach
См. также в других словарях:
pobić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}bić się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobić — dk Xa, pobićbiję, pobićbijesz, pobićbij, pobićbił, pobićbity pobijać ndk I, pobićam, pobićasz, pobićają, pobićaj, pobićał, pobićany 1. «bijąc, uderzając w coś wtłoczyć, wcisnąć, wepchnąć głębiej uderzany przedmiot» Pobić czop, gwóźdź, klin, kołek … Słownik języka polskiego
poczubić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, poczubić siębię się, poczubić siębi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ptactwie: pobić się, tarmosząc się za czuby, dziobiąc się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koguty się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poczubić się — dk VIa, poczubić siębię się, poczubić siębisz się, poczubić sięczub się, poczubić siębił się 1. «o ptakach: pobić się wodząc za czuby, podziobać się» Koguty, wróble się poczubiły. 2. żart. «o ludziach: pobić się, posprzeczać się, pokłócić się»… … Słownik języka polskiego
wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… … Słownik frazeologiczny
bić się — I – pobić się {{/stl 13}}{{stl 7}} bić jeden drugiego nawzajem, szamotać się ze sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Proszę pani, oni się biją! Pobili się o dziewczynę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}bić się II {{/stl 13}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potłuc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o rzeczach kruchych, pękających: rozbić się, rozlecieć się na kawałki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanki potłukły się. Waza się potłukła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poszturchać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poszturchać nawzajem jeden drugiego; poszarpać się ze sobą, pobić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszturchać się w czasie kłótni. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzucić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rzucać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rzucić się {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}z pięściami [pazurami] {{/stl 13}}{{stl 7}} zaatakować kogoś, rzucić się na kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poszturchać — dk I, poszturchaćam, poszturchaćasz, poszturchaćają, poszturchaćaj, poszturchaćał, poszturchaćany «kilka razy szturchnąć kogoś; spędzić jakiś czas na szturchaniu; pobić szturchając» Poszturchał kolegę w bok. poszturchać się rzad. «poszturchać… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego